+ آرایش مخصوص چشمهای قهوه ای

 برای چشم‌های قهوه‌ای انتخاب آرایشی که برازنده رنگ چشم‌هایتان باشد، باعث
کوچک‌شدن دایره وسیع انواع ممکن آرایش‌ها می‌شود و چهره شما خاص، زیبا و بی‌نظیر
جلوه می‌کند. کسانی که رنگ چشمان‌شان قهوه‌ای است (رنگ غالب چشم ایرانی‌ها همین رنگ
است) انتخاب سایه و رنگ پایه برای چهره‌شان، چندان سخت نیست؛ فقط کافی است مطلب زیر
را بخوانید تا در جریان این امر قرار بگیرید

. برای سایه چشم باید رنگی را انتخاب کنید که زیبایی چشم شما به تمامی جلوه‌گر
شود؛ رنگ‌هایی مثل قهوه‌ای، صورتی، آبی و طلایی و انواع کمرنگ و پر‌رنگ همه اینها
ازجمله رنگ‌هایی هستند که با قهوه‌ای چشمان‌تان تقابل ایجاد می‌کنند. ته‌رنگ سرد
باعث ایجاد کنتراست با گرمی ته‌رنگ چشم‌ها می‌شود و درخشش آنها را دو‌چندان می‌کند.
برای آنکه آرایش‌تان طبیعی‌تر به نظر برسد، سایه چشم‌ها را یک درجه روشن‌تر از رنگ
طبیعی چشمتان انتخاب کنید.

البته اگر می‌خواهید نگاهی گرم و زنده داشته باشید، سایه‌ای با یک درجه تیره‌تر
از رنگ چشم‌ها، کارساز خواهد بود. برای خط چشم، رنگی را بردارید که با سایه چشم‌ها
بیشترین هماهنگی را داشته باشد. تون‌های آبی یا گوجه‌ای، بهترین گزینه‌ها برای
سایه‌های آبی و بنفش است. یک خط چشم مشکی (که به شکل سنت درآمده!) باعث می‌شود
چشم‌ها حالتی دراماتیک به خود بگیرند و چشمان قهوه‌ای شما بیشتر بدرخشند. استفاده
از ریمل سیاه نیز به باز‌شدن و درخشش چشم‌هایتان کمک خواهد کرد. با توجه به اینکه
ریمل برای بلندتر و ضخیم‌ترشدن مژه‌ها ساخته شده است، به عنوان یکی از ملزومات
آرایش هر رنگ چشمی، مورد استفاده قرار می‌گیرد

اما برای چشم‌های قهوه‌ای، ریمل‌های مشکی باعث افزایش گرمی و شکوه سایه و رنگ
چشم‌هایتان می‌شود. بهتر است باقی آرایش‌تان در حد جزئی باشد تا فقط چشم‌هایتان جلب
توجه کنند. اگر برای لب و گونه‌هایتان از رنگ‌های خنثی استفاده کنید، چشم‌های شما
کانون توجه خواهند بود و زیبایی و آراستگی چهره‌تان حفظ می‌شود. چشم‌های شما کانون
توجه خواهند بود و زیبایی و آراستگی چهره‌تان حفظ می‌شود. نکته یک: برخی از ست‌های
آرایشی، مخصوص چشم‌های قهوه‌ای طراحی شده‌اند و رنگ‌های پیشنهادی‌ای در آنها موجود
است که انتخاب را برای شما راحت‌تر می‌کند و سرعت انجام کار را هم بالا می‌برد.
نکته2: سایه‌ها و خط‌چشم‌های براق و اکلیلی، درخشندگی چشم‌ها را بیشتر می‌کنند و
چشم‌ها را درشت‌تر نشان می‌دهند؛ ضمن اینکه چهره‌ای شیک و زیبا برایتان فراهم
می‌سازند.

روان شـنـاسـی دســت ها
انسان بال ندارد برای  پرواز و جای دو بال خدا به او دستانی داده که گاه می تواند در نم نم باران،  رقص باد، جنگ با آب در دریای پرتلاطم به پروازشان دربیاورد. انسان بال  ندارد و جای آن دستانی دارد برای نوازش دست دیگری، هر چند آن دست ها دست  تنهای خودش باشد...
• دست های مشت، دست های باز:
دست هایی که گویی در آنها  فنجان قرار دارد. (مشت های نیمه باز) سمبلی از ظرافت و حساسیت و عقیده  ضعیف و شکننده و بخشندگی است. اگر محکم و مثل مشت باشد نشا ن دهنده ماده  گرایی، مالکیت و آزمندی است. اگر دست ها در هم باشند نشان دهنده راحتی دست و  اگر در هم فشرده باشند نشان دهنده استرس و اضطراب است.
فشردن دست ها در هم به  معنی جلوگیری و مانع شدن هم هست. وقتی شخصی عصبانی است نشان دهنده جلوگیری  از برخورد کردن است. وقتی یک دست مشت شده و دست  دیگر آن را به عقب نگه می  دارد نشان دهنده این است که شخص مانع خود می شود که به دیگری ضربه بزند.  وقتی کسی دروغ می گوید سعی می کند با این حالت دست هایش را کنترل کند.
• دست های کنترل گر:
وقتی کف دست را به به سمت  پایین حرکت می دهیم، یک حرکت آمرانه است که مثلا از کسی می خواهیم انجام  کاری را متوقف کند یا از او می خواهیم آرام باشد. وقتی کف دست را روبه رو  نگه می داریم به این معنی است که نزدیک تر نیا.
• دست های غالب، دست های مهربان:
وقتی دستمان را بالا می  بریم و محکم نگه می داریم و با دست دیگر فرد را در آغوش می گیریم یعنی  اینکه من می گویم وقت رفتن است. (غلبه و تسلط) وقتی دستمان را با سرعت و  مستمر تکان می دهیم، نشان دهنده علاقه و مهربانی است. وقتی دستمان را شل و  خیلی کوتاه و سرد تکان می دهیم نشان  دهنده فرمانبرداری و تسلیم است.
• دست های پرخاشگر:
با کناره دست مثل چاقو  عمل کردن و هوان را بریدن مثل حرکت کاراته، با کناره کف دست و به سمت پایین  ضربه زدن یعنی بازداشتن دیگران از کاری. این عمل می تواند نشان دهنده  پرخاش در بحث ها باشد.
• مشتی برای دعوا یا پیروزی:
مشت پرت کردن به طرف یکی  می تواند به معنی تعرض به او باشد یا دعوت به دعوا. مشت را به سمت بالا  بردن و ضربه زدن به هوا به معنی پیروزمندی است.
• دست های پوشاننده:
وقتی نخواهیم چیزی را  بشنویم گوشمان را می گیریم وقتی نمی خواهیم ببینیم جلوی چشمان را می گیریم و  وقتی می خواهیم حرفی بزنیم ولی مانعی وجود دارد جلوی دهانمان را می گیریم.  وقتی موقع حرف زدن جلوی دهان را بگیریم به معنی دروغ گفتن می تواند باشد  همچنین به معنی این است که از حرفمان مطمئن نیستیم. وقتی با دست روی قلبمان  را می گیریم ممکن است نشان  دهنده حمله قلبی باشد. گاهی با یک دست، دست  دیگرمان را که مشت شده و تحت هیجان است را می پوشانیم.
• دست های رو:
دست باز و کشیده شده به  سمت جلو به این معنی است که می خواهیم چیزی را به کسی بدهیم. یا نشان دهنده  این است که چیزی برای مخفی کردن نداشته اید و شما همین هستید که نشان داده  اید.
• دست های درخواست گر:
اگر کف دست بالا باشد و  دست را جلو ببریم. به معنی طلب کردن صدقه است. اگر دست را 45 درجه باز کنیم  و کف دست به سمت  بالا باشد و سپس دستمان را به طرف جلو بکشیم یعنی از  شخصی می خواهیم جلوتر بیاید. اگر کف دستمان را به هم بچسبانیم، شبیه دعا  کردن مسیحی ها و جلو ببریم یعنی از کسی خواهش می  کنیم که به ما صدمه نزد.
• دست های بهم ساییده:
به این معنی است که فرد  از چیزی خوشحال است. اگر ساییدن به آهستگی و همراه با فکر کردن و لبخند  باشد، به این معنی است که فرد در فکر حیله ای است و از سود آن خوشحال است.  ساییدن صورت و مشخصا چانه به معنی فکر کردن سنجیده و تصمیم گیری است. وقتی  قسمتی از بدن جراحت دیده است یا اینکه تحت تنش است.
• دست های متفکر:
وقتی انگشت ها مثل مناره  به هم پرس می شوند ممکن است بعضی از انگشت ها درون هم پیچیده و بعضی از  آنها به شکل مناره به هم متصل باشند. به معنی فکر کردن سنجیدن و تصمیم  گرفتن است. گوش دادن به صحبت های دیگری و فکر کردن به آنها. اگر انگشت  میانی به سر تکیه داده شود یا اینکه به دهان برود یعنی دارم فکر می کنم و  آمادگی صحبت کردن را ندارم
• دست های پیشتیبان:
وقتی دست را تکیه گاه و  پشتیبان سر قرار می دهیم و سر را به آن تکیه می  دهیم و آرنج ها روی میز  است، نشان دهنده این است که شخص خوابش می  آید یا وقتی دست خیلی به آرامی  سر را نگه داشته است و با انگشت ها چانه را لمس می کنیم و به فرد روبه رو  نگاه می کنیم به این معنی است که به صورت من نگاه کن آیا زیبا نیست؟ و  حالتی اغواکننده است. همچنین اگر سر به دست تکیه داده باشد یعنی شخص کسل تر  است. اگر شخص به موضوع علاقه مند باشد سرش را کمتر تکیه می دهد.
• دست های پنهان:
دست به معنی ارتباط  برقرارکردن است و پنهان کردن آن نشان دهنده عدم علاقه به ارتباط و همکاری  است. همچنین نشان دهنده این است که شخص نمی خواهد حرف بزند چون می خواهد  گوش دهد. همچنین می تواند نشان دهنده احساس آرامش و اینکه نیازی به حرف زدن  نیست باشد.
• دست های نوازش گر:
لمس کردن می تواند تایید  کردن خود باشد یعنی من اینجا هستم من واقعی هستم و من خوبم و این حالتی است  به معنی کاهش دادن نگرانی  ها از دنیای بیرونی و دنیای درون. در لحظات  احساسی مثل نوازش کردن فرزند هم به معنی مهربانی و عشق است. می تواند به  معنی تنبیه هم باشد مثل سیلی زدن. یا به معنی اثبات دوستی وقتی شانه های  کسی را لمس می کنیم یعنی به او قدرت و اختیار می دهیم و وقتی بازوی او را  لمس می کنیم یعنی با او احساس همدردی می کنیم.
• دست های پرستش گر:
وقتی دست به لباس خود می  کشیم یعنی اینکه خودمان را جذاب تر می کنیم علامت می فرستیم که «آیا من  زیبا نیستم؟» و همچنین یعنی مرا دوست داشته باش. وقتی با انگشت مثلا ذره ای  را از روی لباس فردی پرت می کنیم به معنی عدم تایید اوست.