هر تار مو از دو بخش غلاف و ریشه تشکیل شده است. غلاف همان‌طور که از نامش پیدا است، دور تا دور پوست و ریشه را که (در زیر سطح پوست قرار دارد) می‌‌پوشاند. رشد مو از قسمت ریشه صورت می‌گیرد (نه از نوک مو)! و سایر بخش‌های مو مرده هستند. رنگی که موها دارند، به‌دلیل وجود رنگدانه‌هایی در آنها است. این رنگدانه‌ها از ? نوع که یک نوع آن شامل رنگدانه‌های قهوه‌ای تا سیاه و نوع دیگر در برگیرنده رنگ‌های طلائی، زرد، حنائی و قرمز است. نبود رنگدانه هم باعث سفیدی موها می‌شود. قبل از اینکه به سراغ رنگ موها برویم، این را هم بدانید که موهای نرم نسبت به موهای ضخیم و زبر زودتر صدمه می‌بینند ولی در عوض، جذب مواد شیمیائی در موهای نرم سریع‌تر است. موهای زبر به علت اینکه لایه‌های کوتیکول بیشتری دارند، معمولاً‌ در برابر رنگ موها و دکلره کننده‌ها بیشتر مقاومت می‌کند.
موی پستانداران از دو بخش غلاف و ریشه تشکیل شده است. غلاف به شکل یک برجستگی بر روی پوست و ریشه در زیر سطح پوست قرار دارد. رشد مو از قسمت ریشه انجام می‌شود. سایر بخش‌های مو مرده هستند. موی سر به‌طور طبیعی، در هر ماه حدود یک سانتی‌متر رشد می‌کند. مدت قرار داشتن هر مو بر روی سر ? تا ? سال است و هر انسان ??? تا ??? هزار عدد مو بر روی سر خود دارد. مو دارای دو نوع رنگدانه (ملانین) است که یک نوع آن شامل رنگ‌های قهوه‌ای تا سیاه و نوع دیگر دربرگیرندة رنگ‌های طلایی، زرد، حنایی و قرمز است. نبود رنگدانه باعث سفیدی موها می‌شود. پیش از قرار گرفتن رنگ‌های مصنوعی در غلاف مو، کوتیکول یا لایة بیرونی آن باید باز شود.

عناصر تشکیل‌دهندة رنگ ‌مو
تا پیش از سال ???? میلادی، رنگ‌مو از رنگ‌های طبیعی استخراج می‌شد. در سال ???? اسکولر، شیمیدان فرانسوی، نخستین رنگ‌موی مصنوعی را ساخت. به دنبال این نوآوری، اولین شرکت تولیدکنندة رنگ‌مو در فرانسه تأسیس شد. یک سال بعد، نام شرکت مذکور به «اورئال» تغییر یافت که امروزه هم بسیار شهرت دارد. محصولات این شرکت به سراسر جهان ارسال شد و موفقیتی بزرگ به دست آورد.
دو مادة شیمیایی پایه در تمام فرایندهای رنگ کردن مو شرکت دارند: مادة اول «پیروکسید هیدروژن» یا «اکسیدان» نام دارد. این ماده موجب حالت گرفتن مو و تثبیت رنگ آن می‌شود. استفاده از اکسیدان به مقدار زیاد، سولفور مو را خارج می‌کند. از دست رفتن سولفور مو نیز باعث زبری و نازکی تارهای مو می‌شود. در اکثر رنگ‌موها، میزان اکسیدان ?? درصد یا کمتر است. مادة دیگر تشکیل‌دهندة رنگ‌مو آمونیاک نام دارد. این مادة قلیایی، در نتیجة ترکیب شدن اکسیدان با رنگ اولیة مو، به صورت کاتالیزور عمل و رنگ موها را روشن می‌کند. همچنین آمونیاک موجب جدا شدن کوتیکول و نفوذ رنگ به درون پوستة مو می‌شود.

رنگهای طبیعی
انسانها از هزاران سال پیش موهای خود را با استفاده از رنگهای طبیعی ومعدنی رنگ می کردندبعضی از مواد طبیعی شامل رنگدانه هستند(مانند حنا ویا پوست گردو)و بعضی دیگر نیز شامل سفید کننده های طبیعی می باشندکه باعث ایجاد واکنشهایی می شوند که رنگ مو را تغییر می دهدمثلا شرابی می کند.رنگهای طبیعی معمولا محور مو را با رنگ می پوشانند.بعضی از این رنگها پس از چند بار شستشوی مو از بین می روند ولی لزوما بی خطرتر از رنگهای شیمیایی نیستند.البته به طور قاطع نمی توان رنگهای طبیعی رو به رنگهای شیمیایی تر جیح داد به ویژه که عده ای ممکنه نسبت به اونها آلرژی داشته باشند.

انواع رنگ ‌مو

قبل از اینکه تصمیم قطعی به رنگ کردن موهای خود بگیرید، لازم است ابتدا انواع رنگ مو را بشناسید. رنگ موی موقت به رنگ موئی گفته می‌شود که فقط به اندازه یک بار شامپوزدن دوام دارد این نوع رنگ فقط بر روی ساقه مو قرار می‌گیرد. رنگ موهای نیمه موقت، یا نیمه ثابت به اندازه ?-? بار شامپو زدن دوام دارند و برای پوشاندن موهای سفید بهتر است از این نوع رنگ‌موها استفاده شود که حاوی مواد اکسیدان ضعیف هستند اما اغلب آمونیاک ندارند. این نوع رنگ ? تا ? هفته بر روی مو باقی می‌ماند و به‌عنوان تقویت کننده رنگ طبیعی مو نیز از آنها استفاده می‌شود. اما رنگ موهای ثابت تغییرات کلی و اساسی بر مو می‌‌گذارند و نیاز به اکسیدان و آمونیاک دارند.
امروزه برای موهای مختلف انواع متنوعی رنگ‌مو تولید شده است و شما می‌توانید با کمی دقت رنگ‌موی مناسب موهای خود را بیابید. نکتة مهم آن است که رنگ‌موهای شیمیایی، در صورت ناآگاهی شما از نوع رنگ، می‌توانند مضر باشند. چگونگی واکنش پیروکسید هیدروژن و آمونیاک با موهای سر مستقیماً به نوع محصول انتخاب‌شده بستگی دارد.

رنگ موهای پایدار
در فرایند رنگ کردن مو کوتیکول(پوسته خارجی مو) باز و شکافته می شود تارنگ مو در داخل محور مو قرار گیرد. پس از باز شدن کوتیکول رنگ با پروتئین های کورتکس واکنش داده.تا رنگ طبیعی مو را از بین ببرد بیشتر رنگ مو ها در دو مرحله عمل می کنند (این دو مرحله همزمان اتفاق می افتند)نخست رنگ اولیه مو را از بین برده وسپس رنگ جدید را جایگزین می کنند. در واقع شبیه همون دکلره کردن با این تقاوت که پس از بی رنگ کردن رنگ جدید با پروتئینهای درون مو واکنش داده وجایگزین می شود. آمونیاک ماده قلیایی است که نقش آن باز کردن کوتیکول مو می باشد. برای اینکه رنگ داخل کورتکس نفوذ کرده وجایگزین شود در واقع این ماده در کنار پر اکسید ورنگ مو مانند یک کاتالیز ور عمل می کند. پر اکسید نیز به عنوان یک عامل اکسید کننده عمل می کند که رنگ قبلی را از بین می برد. هنگام شکستن پیوندهای شیمیایی موتوسط پر اکسید مقداری گوگرد آزاد می شود که باعث ایجاد بوی خاصی می شود که این بو مشخصه ی موهای رنگ شده است. پس از اینکه ملانین بی رنگ شد یک رنگ دائمی با کورتکس مو واکنش می دهد.
انواع گوناگونی از الکلها وحالت دهنده ها نیز در تولید رنگ مو استفاده می شود. حالت دهنده ها کوتیکول مو راپس از رنگ کردن می بندند تا رنگ جدید پایداری بیشتری پیدا کند.
در ادامه به معرفی چند نوع رنگ‌مو می‌پردازیم:

رنگ‌موی نیمه دائمی:

این نوع رنگ، بدون ایجاد تغییر در حالت طبیعی مو، رنگ را به لایة بیرونی آن اضافه می‌کند. رنگ‌مو مولکول‌های زبری دارد. این مولکول‌های کوچک پس از چندبار شست‌وشو از غلاف مو خارج می‌شوند. این نوع رنگ‌مو به مدت ? تا ?? مرتبه شست‌وشو با شامپو دوام دارد و ?? درصد از موهای سفید را پوشش می‌دهد. همچنین، تقویت‌کنندة رنگ طبیعی مو نیز هست. رنگ‌موهای نیمه دائمی، موهای شما را روشن یا بی‌رنگ نمی‌کنند. زیرا عاری از ترکیبات آمونیاک و پیروکسید هیدروژن هستند.
رنگ‌موی موقت:

اثر این نوع رنگ به مدت ?? تا ?? بار شست‌وشو با شامپو در مو باقی می‌ماند. مولکول‌های این نوع رنگ غلاف دور مو را می‌پوشانند و به درون پوستة آن نفوذ می‌کنند. سپس در محلی که مولکول‌های رنگدانة طبیعی قرار دارند ساکن می‌شوند. آمونیاک رنگ‌موی موقت به اندازه‌ای است که رنگدانة طبیعی را روشن یا بی‌رنگ نمی‌کند. به‌علاوه، مقدار پیروکسید هیدروژن آن هم اندک است. با این وجود، موهای سفید را پوشش می‌دهد.
رنگ‌موی دائمی:

 این نوع رنگ‌مو برای ایجاد تغییرات کلی در شکل ظاهری است. موهای سیاه را بور می‌کند و بالعکس. در رنگ دائمی، از آمونیاک و نیز پیروکسید هیدروژن برای رنگ کردن مو استفاده می‌شود. مولکول‌های رنگ وارد پوستة مو می‌شوند و با شست‌وشو از بین نمی‌روند. این محصول بر رنگدانه‌های مو اثر می‌گذارد و آنها را روشن‌تر می‌کند. به همین علت است که یک رنگ‌مو روی موهای افراد مختلف به رنگ‌های متفاوت درمی‌آید.
در حدود ? تا ? هفته زمان لازم است تا رنگ از ریشة مو خارج و رنگ طبیعی مو بر روی پوست سر ظاهر شود.

انتخاب رنگ‌موی مناسب

با وجودی‌که هر چند وقت یک‌بار خبرهایی در مورد عوارض استفاده مداوم از رنگ مو و حتی سرطان‌زا بودن آنها بخش می‌شود (البته این مورد دوم بیشتر در مورد رنگ‌موهای قدیمی صدق می‌‌کند)، با این حال، نمی‌توان خانم‌ها را از استفاده از رنگ مو باز داشت. بنابراین وقتی خطرات احتمالی را به جان می‌خرید)!( سعی کنید دست کم به‌طور اصولی و درست از رنگ مو استفاده کنید. قدم اول، انتخاب رنگ مو به مرغوبیت رنگ، سلیقه و خواسته شما و مدت زمانی که می‌خواهید آن رنگ روی مویتان باقی بماند بستگی دارد. اغلب خانم‌ها از رنگ‌های تیره شروع می‌کنند و هر بار رنگ را یک درجه روشن‌تر از قبل انتخاب می‌کنند.در مورد پوست‌های روشن، های‌لایت آبی قرمز و برای پوست‌های صورتی و سرخ، رنگ کرم گلی، زیتونی تیره و قهوه‌ای تیره با سایه آبنوسی جلوه خاصی ایجاد خواهد کرد. بهترین رنگ‌ها برای کسانی که پوست گندمگون و برنزه دارند، رنگ‌های شیری، گل‌بهی، مسی، کرم نخودی، قهوه‌ای‌ـ زرد سوخته، فندوقی، عسلی، سبز کاهوئی و زرد است. برای چشم‌های آبی روشن، آبی خاکستری و آبی‌‌تیره، سبز تیره، قهوه‌ای و مشکی، بهترین رنگ مو ارغوانی با های‌لایت شرابی، پلاتینی، خاکستری، قهوه‌ای، قهوه‌ای تیره، مشکی و شیری است. برای چشم‌های کهربائی هم رنگ موهای طلائی با های‌لایت قرمز، قهوه‌ای طلائی، قهوه‌ای عسلی، فندوقی، مسی‌ و قهوه‌ای سوخته مناسبت است.
توجه داشته باشید که وقتی رنگ موهای خود را روشن می‌کنید، هاله گرمی از رنگ‌های زرد و قرمز دور شما دیده می‌شود.

یافتن رنگ‌موی مناسب ساده نیست. انتخاب رنگ دلخواه از روی کاتالوگ رنگ فروشگاه و خریداری آن اقدامی نادرست است. رنگ‌مو را با توجه به رنگ طبیعی مو، رنگ چشم و پوست خود انتخاب کنید. رنگی که می‌بینید حاصل بازتاب نور از روی رنگدانه‌های رنگ‌شده است. بنابراین، یک رنگ یکسان روی موهای مختلف نمودهای متفاوتی دارد. رنگ موی طبیعی و مصنوعی در زیر نور فلورسنت یا نور طبیعی آفتاب متفاوت به نظر می‌رسند. سطح رنگ‌ها را از درجة ? تا ?? تقسیم‌بندی کرده‌اند. رنگ درجة ده مو را روشن و درجة یک آن را تیره می‌کند. رنگ موی سیاه، نور کمی را منعکس می‌کند و این درست برخلاف عملکرد رنگ موی بور است. وقتی که رنگ موهای خود را روشن می‌کنید، هالة گرمی از رنگ‌های زرد و قرمز دور شما دیده می‌شود. به یاد داشته باشید که ترکیب رنگ‌های زرد و قرمز، رنگ نارنجی را تولید خواهد کرد، نه رنگ دلخواه شما را. بهترین رنگ‌ها برای کسانی که پوست گندمگون و برنزه دارند رنگ‌های شیری، گل‌بهی، مسی، کرم نخودی، قهوه‌ای، زرد سوخته، قهوه‌ای مایل به قرمز، قهوه‌ای مایل به طلایی، و رنگ‌های آبی، سبزآبی، فندقی، عسلی، سبز کاهویی و زرد است. برای چشم‌های کهربایی یا به رنگ قهوه، رنگ‌موهای طلایی با های‌لایت قرمز، قهوه‌ای طلایی، قهوه‌ای عسلی، فندقی، مسی و قهوه‌ای سوخته مناسب است. در مورد پوست‌های روشن، های‌لایت آبی‌قرمز و برای پوست‌های صورتی و سرخ، رنگ کرم گلی، زیتونی تیره و قهوه‌ای تیره با سایة آبنوسی جلوة خاصی ایجاد خواهد کرد. برای چشم‌های آبی روشن، آبی خاکستری، آبی تیره، سبز تیره، قهوه‌ای و مشکی، بهترین رنگ‌مو ارغوانی با های‌لایت شرابی، پلاتینی، خاکستری، قهوه‌ای، قهوه‌ای تیره، مشکی و شیری است.
انتخاب رنگ ‌مو به مرغوبیت رنگ، سلیقه و خواستة شما و مدت زمانی که می‌خواهید آن رنگ روی موهایتان باقی بماند بستگی دارد.
اغلب زنان از رنگ‌های تیره شروع می‌کنند و هر بار، رنگ یک درجه روشن‌تر از قبل را برمی‌گزینند. اگر رنگ‌موی انتخابی موهای سفید شما را پوشش نمی‌دهد، از رنگ مرغوب‌تر و یک درجه بالاتر از رنگ موی اصلی خود استفاده کنید.

موهای سفید مقاوم

برخی از موهای سفید به ویژه موهای ریز و کلفت و خاکستری رنگی که در اطراف شقیقه‌ها می‌رویند، در برابر رنگ مو مقاوم هستند و یا در مقایسه با سایر موهای سفید، به سرعت رنگ خود را از دست می‌دهند. اگر موهای شما خیلی زبر و مقاوم در برابر رنگ است شاید لازم باشد که قبل از رنگ کردن آنها را نرم کنید چون با نرم کردن، لایه‌های کوتیکول رنگ را بهتر جذب می‌کنند. در موهایی که ?? تا ??? درصد سفید شده‌اند، ابتدا اکسیدان با Vol20 یا ?? را مستقیماً روی موی سفید بگذرانید و پس از ?-? دقیقه بشوئید. بهتر است از جائی که سفیدترین موها را دارد شروع کنید و پس از شستن، با حوله خوب خشک کنید. سپس از رنگی که یک درجه تیره‌تر از رنگ مورد نظرتان است، استفاده کنید. چون به خاطر نبودن رنگدانه در تار مو، رنگی که می‌گذارید روشن‌تر به نظر می‌رسد. برای بالا رفتن قدرت جذب موی سفید توصیه می‌شود که مدت زمان گذاشتن رنگ را به حدود ?? دقیقه برسانید.
یادتان باشد این موها در مقایسه با سایر موهای سفید به سرعت رنگ خود را از دست می‌دهند.

برای رنگ شدن این گروه از موها به توصیه‌های زیر توجه کنید:
?? در زمان رنگ کردن، ابتدا رنگ را روی موهای سفید این ناحیه بگذارید تا زمان طولانی‌تری برای جذب رنگ داشته باشند.
?? موهای سفید باید تا ?? دقیقه آغشته به رنگ باقی بمانند.
?? درجة رنگ‌موی انتخابی خود را بالا ببرید.
اگر موهای سفید شما با انجام دادن اقدامات فوق و استفاده از رنگ‌موهای نیمه دائمی و موقتی رنگ نشد، از رنگ‌های دائمی استفاده کنید. موهای سفید هر فرد، با انتخاب رنگ‌موی مناسب، رنگ طبیعی خود را باز خواهد یافت. اما تحقیقات علمی برای یافتن محصولات قوی‌تر و اختصاصی‌تر همچنان ادامه دارد